قالب کردن
جنایتی در آذربایجان غربی بنام مبارزه در کردستان!
اسناد سخن می گویند: با برخی از اعضای احزاب کرد که صحبت می کنی، می گویند بنی صدر بعد از صدور حکم جهاد خمینی در کردستان در 28 مرداد 1358 به نیروهای مسلح دستور سرکوب داده است، بعلاوه در تاریخی نامعلوم به ارتش فرمان داده است که «تا خاموش کردن غائله کردستان پوتین هایتان را از پا در نیاورید!»، ولی هیچگاه سندی بر این مدعا ارائه نکرده اند. در این نوشته به سه بحث زیر خواهم پرداخت:
1 - بنی صدر بعد از صدور حکم جهاد خمینی در 28 مرداد 1358 بعنوان فرمانده کل قوا دستور سرکوب داده است!
2 - بنی صدر از تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی اعلام نمود: «به ارتش و سپاه پاسداران و بسیج دستور می دهم تا سرکوب غائله کردستان بند پوتین هایشان را باز نکنند.»
3 - اینکه بنی صدر طرح «خودگردانی را به شورای انقلاب برده و در آنجا به تصویب رسیده و سه بار نیز آن را در رسانه های عمومی ابلاغ نموده اند»، دروغ است!
1- در زمان صدور فرمان خمینی دولت موقت مهندس بازرگان برسر کار بود و بنی صدر تا 17 آبان 1358 که سرپرست وزارت خارجه شد، پستی در دولت نداشت، به بریده روزنامه زیر دقت کنید:
پس صدور دستور سرکوب از سوی بنی صدر بعنوان فرمانده کل قوا بعد از 28 مرداد 1358 دروغ محض است. بعلاوه بنی صدر همانطور که در سخنرانی 27 مهر 1358(دو ماه بعد از فرمان جهاد خمینی) در خرم آباد عنوان کرد: «در مساله کردستان 80 درصد دولت مقصر است.»، دولت را در اوضاع کردستان مقصر اصلی می دانسته است.
وی دو روز بعد از رسیدن به ریاست جمهوری نیز رسما با سیاست دولت موقت و خمینی درباره کردستان مخالفت می کند. در سند زیر گزارش دیوید ردوی را در 7 بهمن 1358 به وزارت خارجه انگلستان می خوانید:
«در همان روز ۲۷ژانویه/ ۷ بهمن، دیوید ردوی گزارشی از نخستین نشست مطبوعاتی بنی‌صدر، دو روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی قاطع او ارسال کرد. در همین نشست بنی صدر ضمن مخالفت با اعمال زور و انتقاد از عملیات نظامی دولت مرکزی در کردستان، حل مشکل این منطقه را در گرو باور داشتن به وحدت کشور و مخالفت با اعمال تبعیض‌های دینی و فرهنگی دانست و از مردم کردستان خواست تا با اعتماد به دولت در حل این مساله یاری کنند.»
2- مراجعه به روزنامه های آن زمان روشن می کند که بنی صدر به ارتش گفته است: «حق ندارد پوتین از پا درآورد»، اما این فرمان را درباره قاتلین 9 ایرانی در شهرستان خوی(واقع در استان آذربایجان غربی) صادر کرده است نه کردستان!
«دیروز در شورای امنیت ملی این مساله گفته شد که در آذربایجان غربی کسی که یاغیگری پیشه کرده، عده‌ای از جمله
فرماندار خوی را به گروگان گرفته و سه روحانی
فرزند پیغمبر و شش نظامی را کشته‌اند و تهدید کرده‌اند اگر تا ۲۴ ساعت پادگانهای ژاندارمری را منحل نکنید و گروگانهای ما را رها
نکنید ما گروگانهای شما را خواهیم کشت. در آنجا گفته شد که مبادله انجام بگیرد،
من مخالف بودم و گفتم که اگر رئیس‌جمهور شما را هم به گروگان گرفتند، شما حق ندارید تسلیم
منطق دشمن شوید. بنابراین اگر
آنها تهدید خود را اجرا کردند «انالله و انا الیه راجعون» ما آن گروگانها را شهید
ملت تلقی می‌کنیم اما از همین لحظه ارتش حق ندارد پوتین از پا درآورد مگر آنکه
آن خطه را از وجود این یاغی‌ها پاک کند.»
لازم بذکر است که روزنامه اطلاعات «شورای امنیت ملی» را اشتباها «کمیسیون امنیت ملی» عنوان کرده بود، بعلاوه این بخش از سخنان بنی صدر که می گوید: «آنها سه روحانی
فرزند پیغمبر و ۶ نظامی را کشته‌اند و تهدید کرده‌اند اگر تا ۲۴ ساعت پادگانهای ژاندارمری را منحل نکنید» را اشتباها بدین صورت درج کرده بود: «آنها سه روحانی
فرزند پیغمبر کشته‌اند و شش نظامی را تهدید کرده‌اند اگر تا ۲۴ ساعت پادگانهای ژاندارمری را منحل نکنید»، که با مراجعه به ویدیوی
این سخنرانی که اخیرا بعد از 32 سال منتشر شده است، تصحیح شده است.
سخنرانی بنی صدر در 12 فروردین 1359 در میدان آزادی
جالب اینجاست که سازنده این جعل نیز شیخ عزالدین حسینی از
رهبران حزب جنگ افروز کومله بوده است، وی در بخشی از گفتگویی که در روزنامه
کیهان مورخ 31 فروردین 1359 منتشر شده است، می گوید: «آقای بنی‌صدر به ارتش دستور می‌دهد که پوتین‌ها را باز نکنید
تا همه را خلع سلاح کنید تا در میان گروههای سیاسی و خلق کرد جدایی بیندازید.» و دستور بنی صدر را به خلق کرد ربط می دهد.
در کردستان بنابر درگیری نداریم
خبرنگار بی بی سی پرسید:
آیا ارتش تحت فرماندهی در کردستان برخورد را تا انتها ادامه خواهد داد یا آتش بس برقرار خواهد شد، اگر بله تحت چه شرایطی؟
رئیس جمهور پاسخ داد: در رفتار گروه کومله در هفته گذشته بناگهان تغییری حاصل شد که جلو حرکت ارتش را گرفتند و به آن حمله کردند در تمام این مدت من دستور داده بودم حتی المقدور از برخورد امتناع بشود. اینست که ارتش از راهی در خارج سنندج به طرف پادگان رفت و پی خطر را به تن مالید تا برخورد نشود. اما معلوم شد که برنامه آنها اینست که بهر قیمت برخورد بوجود بیاورند حمله کردند و در این حمله هم حدی را رعایت نکردند. مراجعات متعددی انجام گرفت برای اینکه آنان دست از این رویه بردارند اما مفید فایده واقع نشد. بهرحال دولت این حمله کومله را بمعنی قطع رابطه این گروه با افکار عمومی تلقی میکرد و مایل نبود به برخورد تن دردهد و بیشتر مایل بود که افکار عمومی در محل دفعه شر کند ولی آنها بر حملات خودشان افزودند طوریکه پادگان را مورد تهدید قرار دادند و ارتش برای حفظ مواضع خود وارد عمل شد، مراجعه شد بمن که اگر از آنها خواسته بشود که جنگ متوقف بشود و یک اصولی را بپذیرند و تیراندازی قطع بشود که آنها تا بحال مراجعه ای نکردند و بما اطلاعی نداده اند با این وجود به ارتش اجازه دادم که یکطرفه تیراندازی را متوقف کند بلکه اینها بخود بیایند، چون مسئله ما نیست که برخورد باشد نه اینکه از این گروه میترسیم، ما معتقدیم خود افکار عمومی کافی هستند برای تغییر وضع آن سامان و هیچ تمایلی به برخورد نداریم مگر آنکه بخواهند باصطلاح خودشان همچنان که در برنامه بوده و منهم گفتم که بموقع این برنامه را با تمام زیر و بمش به اطلاع عموم خواهیم رساند وضعی را بوجود بیاورند و در سنندج ضربه ای وارد کنند که باعث سقوط دولت بشود. البته فرض این بود که در شهرهای دیگر کشتارهایی بوجود بیاورند و در نتیجه شرایط شکست دولت انقلاب را فراهم بیاورند. در هر حال ما از همان سیاست عدول نکرده ایم و تا وقتی که آن گروههای موجود در کردستان نخواهند بوسیله بوجود آوردن درگیری مسلحانه در منطقه قدرت نمایی بکنند ما هیچ دلیلی نمی بینیم که عملیات نظامی انجام بدهیم.
کردستان و اضمحلال قدرت مرکزی
1-
در آغاز انتخاب
به ریاست جمهوری، از سوی حزب دمکرات کردستان هیأتی با طرحی 6 ماده ای به نزد من
آمد و آن طرح با اصلاحاتی که در آن انجام گرفت پذیرفته شد. هم در آن مجلس مقبول
همه شد که آنچه داده می شود به مردم کردستان است و نه به گروه های مسلح.
2- پیش از آن با هیأت ویژه توافق شده بود که پاسداران از سنندج بروند و ارتش باشگاه افسران و فرودگاه و ساختمان رادیو تلویزیون را نگاهداری کند و هیچ گروه مسلحی در شهر نباشد. اما به محض بیرون رفتن پاسداران افراد مسلح کومله وارد شهر شدند و در شهر هر کار که خواستند کردند.
3- چندین نوبت از سوی مسلمانان سنندج مراجعه شد که با این گروه مسلح شدت عمل به خرج داده شود و پاسخ همواره این بود که باید مردم شهر- خود بایستند و سلطه این گروه را نپذیرند مردم مسلمان شهر در چند نوبت در نمازهای جمعه نفرت خد را از این گروه اظهار کردند تا این که این گروه نماز جمعه را تعطیل کرد.
4- وقتی عراق در مرزها نیرو جمع آورد و تهدید کرد، در آذربایجان غربی به پست های نظامی حمله شد. مقصود از این حمله گرفتن مواضع پست بارزانی و قطع رابطة آن ها با پایگاهاشان و کمک به بعثی های عراق بود.
5- در همین وقت نماینده ای به کردستان فرستاده شد تا معلوم کند مقصود از این کارها چیست؟ و وی آمد که حزب دمکرات جنگ نمی خواهد و آماده تفاهم است.
6- اما وقتی از خوزستان مراجعه کردم، معلوم شد در سنندج مانع از رفتن ستون نظامی به پادگان شده اند، هر اندازه از نرمش لازم بود به خرج داده شد:
- فرماندار سنندج گفته بود خود پیشاپیش ستون آن را به پادگان می برد که ممکن نشد.
- قرار شد برای پرهیز از درگیری ستون از خارج شهر برود، در راه مورد حمله قرار گرفت و فرمانده نظامی کشته شد و مواد غذایی ارتش به دست مهاجمان افتاد.
- در همین وقت یک واحد نظامی را در نوسود خلع سلاح کردند و 7 تن اسلحه را بردند.
- گروه کومله به این حد قناعت نکرد در سقز و بانه به حمله دست زد و پادگان سنندج را تهدید کرد.
- باشگاه افسران را محاصره کرد و آب و غذا را به روی محاصره کنندگان بست.
- فرمانده لشگر تهدید کرد جواب شنید جواب هر گلوله توپ را با 20 گلوله توپ خواهیم داد.
در این فاصله چون ما می دانستیم این کار جزیی از یک توطئه بزرگ است و باز چون می دانستیم کومله تکیه گاهی در افکار عمومی ندارد و بدون جنگ چون برف آب می شود، از تمام امکانات برای پرهیز از برخورد نظامی استفاده کردیم:
- روز سه شنبه در اجتماع بزرگ مردم تهران گفتیم که 6 ماده را با اصلاحاتی که در آن صورت گرفته است پذیرفته ایم.
- ارتش پی در پی اخطار می کرد که اگر دست از محاصره باشگاه افسران بردارند وارد عملیات نخواهد شد.
- به ارتش و پاسداران دستور داده شد اگر ناگزیر از عملیات شود باید تلفات سنگینی را به جان بخرد اما حتی المقدور به مردم شهر صدمه کم بزند. معلوم بود که این کار سبب سنگینی تلفات و دیرتر رسیدن به هدف های نظامی می شود. مردم شهر اطلاع می دادند کومله خانه ها را سنگر کرده است و به ما نیز اجازه خروج از شهر را نمی دهد. از پاسداران و ارتشیان خواسته شد، تن به تن بجنگند و خطرها را بپذیرند و تا حد ممکن به مردم صدمه کم برسد.
- دستور داده شد به محض آن که گروه های مسلح بپذیرند شهر را ترک کنند و به جنگی که تحمیل کرده اند پایان بدهند، عملیات نظامی قطع شود. نیم روزی نیز به طور یکجانبه عملیات قطع شد.
- قرار شد تلگرامی بفرستند و پاسخی در این باره بگیرند که هیچ خبری نشد.
- در اجتماع مردم اهواز بدون آنکه تلگرام رسیده باشد، از نو تأکید کردیم که 6 ماده را با اصلاحاتی که در آن انجام گرفته است می پذیریم. تا هرگونه بهانه ای از بین برود. اما باز دست برنداشتند.
اینک که طرح «کودتای خزنده» به دست افتاده است ما می دانیم که نمی توانسته اند دست بردارند چرا که وابسته اند و دشمن گمان می برده است که «این بار ضربه سنندج» کار دولت انقلاب را خواهد ساخت. بنا بر این در کردستان هیچ گونه بهانه ای برای تحمیل جنگ نبوده است و اگر توطئه در کار نبود به طور قطع و یقین هیچگونه درگیری پیش نمی آمد. تاریخ 70 سال اخیر ایران نشان می دهد که هر بار ملت ایران خواسته است شانه خود را از زیر بار سلطه گران خارجی خلاص کند، وابسته های چپ و راست دست در دست هم مانع شده اند چرا که سلطه گران در لزوم سلطه بر ایران با یکدیگر اختلاف ندارند.
چه خوب است که سران این گروه های مسلح در یک بحث آزاد شرکت کنند و به مردم ایران توضیح بدهند چرا اسلحه به دست گرفته و چرا پاسخ دعوت به صلح طلبی و برادری و اخوت را با اسلحه می دهند؟ عدم وجود امنیت را بهانه قرار ندهند، تأمین کامل امنیت آمد و شد آن ها را دولت بر عهده می گیرد. پس از آن که از منصرف کردن این گروه از زد و خورد مسلحانه مأیوس شدیم البته با قاطعیت تمام عمل کردیم و امید می داریم که فرصت جبران خرابی ها فرا رسیده باشد و مردم کرد بدانند عنوان های فریبنده همواره می توانند پوشش خائنانه ترین توطئه ها باشد.
همانطور که ملاحظه می کنید، روش بنی صدر برای حل مساله کردستان که در بریده های فوق بیان شده است دموکراتیک و خالی از زورگویی و سرکوب بوده است.
توضیح: با کلیک روی عکسهای درج شده در متن، باز کردن آنها در صفحه ای جدید و زوم کردن، می توانید متن ها را بطور دقیق مطالعه کنید.
توضیح: با کلیک روی عکسهای درج شده در متن، باز کردن آنها در صفحه ای جدید و زوم کردن، می توانید متن ها را بطور دقیق مطالعه کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر